Cennet Şiiri - Mustafa Sözlü

Üç yol ağzı, bir sokak cafesi.
Oturuyorum.
İnsanlar, insancıklar; Geçiyor önümden yüzlercesi.

Burada kalsam,
Hiç kalkmasam,
Bir hayal gibi,
Seyretsem.
Seyretsem.

Hep hüzünlü şarkılar çalsa,
Hiç kimse ağlamasa,
Ne geçmişi hatırlasam,
Ne geleceği düşünsem.
Herkes,
Konuşsa,
Konuşsa.
Ben,
Dinlesem,
Dinlesem.

Cennet, diye Tanrı’dan,
Bu noktayı,
Bu anı,
İstesem,
İstesem.