Cenk Yiğiter Şiirleri - Şair Cenk Yiğiter

Bilmiyorum nasıl
Bir anlam vermeli
Sessizliğine
Sessizliğin çöküyor
Üzerime
Üzerimize

Sevda mı
Demişti biri
İzleri sürülen
İçinden süzülen
Bir obsesif yoldu
Sevda.

Bir adı olmalıydı
Gidişinin
Süzülüşünün
Bir ağırlığın
Yokmuş gibi
Yürüyüşünün

Sen bilirsin,
Şiir başlatır aşkı
Ve aşk başlatır şiiri
Sen bilirsin
Burada yoktur aslında bir başlatan
Ve bilirsin aslında

Ay'ın Ardından

Ay'ın ardından
Biliyorum
Artık bırakılmamalı
Hiçbir mektubunun elleri

Bir kedinin ayaklarına takılmıştı
Salınıyordu, yürüyordu
Yumuşacık deyiyordu yeryüzüne
Yer yüzüne deyiyordu

Ve döküyordu

Ellerin titriyordu

Ben ellerini izliyordum

Sebebi biraz da bendim

Bir Sokak Köpeğinin Uçucu
ve Genelleyici Öfkesini Anlattığı Mektubudur

Ah insanlar!
Ölesiye sevdim sizi
Desem

Soyundu girdi koynuna
Karanlığın herşey artık
Oyundu sarıldı da boynuna
Hayatın uzattı boynunu
Uyudu gecenin içine
Gürül gürüldü gece

Bırak
Sessizlik girsin
Aramıza dudaklarını
Yorma sığındığın kara koçak
Uykunda sokulacak
Ilık bir yer aç