Cenk Koyuncu Şiirleri - Şair Cenk Koyuncu

Söze başlamanın eşiğinde kuruyan düşler yeşerirken
çıban gibi büyürken hayatın dar ağacı; cinayetlerin
kabaran ölümleriyle dallanırken kayıp listesinde çizik-
çizik aşklar için yargılanmış sözcüklerle dolu kafam! ..

Odama sıkılan mermiydi gece...Bilmediğim iki hece

Kaşkolun eşgali belirlendi:
Size yanlış alarm vermişim
kadınlar gecemize sorgularla bilendi...

Unutmazdık yastıkları, yatakları
bıçak sırtı komşu evlerinde

gittin, sessizliğin sonrası bahar sarısı
fotoğraflar kadar cansızsın şimdi
yüreğimin albümünde çevrildi sayfan
sonluydu, sonsuz oldu suretin; kararan!

gittin, sensizliği oyun sandığım sabahlara

Düşlerimi ağırladım gecelerce
kırlangıçların hüzün zamanı çekildim
kovuğuma ve konuğuma sunduğum sır
kabuslarımın kılıfı kalır içimde...

Kendini beklemekten yorgun iskeleyim

Çekmecelerde saklardım hüznümü
kuşların kanatlarında birer anı
size çalışırdım, çok ölürdüm
Ay, kendisiyle oynayan kelebek
ben, sizsiz takvimi karıştırırdım...

Tedavülden kaldırılmış bir aşk ve heyhat!
? Çiçek soldu.
Kararnameler kara namelerle girdi yürürlüğe
şimdi bıçak sırtında dolanır anlamım,
anılarımı bir martıya yükledim
şimdi? mavi bir martı ölüsü kumsalda? .

Akışlarım var, hırçın çığlık, sessizliği yırtan umut avcısı,
karayı karalara bırakır mavi tutsağı bir martı,
son gibi akışı, son gibi durduğunda sessiz bakışı!

Aşklarım var, düşlerle büyüttüğüm uykularıma açılan
gece bahçelerime giren kadınlarla kasık kasığa kimi

Senden sonra ne gelir? Bir martı örneğin: İnatla,
inatla uçardı ufka; kimbilir belki de intiharıydı,
ölüm ki ne güzeldir o an mavi üstünde!

Benden sonra ne gelir? Kalktığım masada bir kadeh,
biraz dudak izi kenarında, çatalımın boynu bükük;

Güneş Şehri terk ederken ürperecek tenim
birden anımsayacağım benden eksilenleri
yarım başlamak yorar insanı bilirim;
yine de özenle saklarım seyrek sözcükleri...

Gök kanatlanır gider başımı kaldırınca

Ben ödevimi yapamadım, ışıklar kesikti diye
hayata alışamadım, taşları tanıdım, yüzleri
ve hiç bitmeyecek fotoğraf filmleri
çektim hep... Üzülerek! ..

Ağlarsa içim ağlar ve sancı böyle dağlar