kabenin içinde putlar
ibrahim sesleniyor ALLAH var
ALLAHı bırakıpta putlaramı inanıyorsunuz
hattabın dediği gibi inanıyorsanızda acıkınca niye yiyiyorsunuz
Ne yüzümde ferim kalmış ne damarımda kanım
Kapatma ışıkları ben karanlıktan korkarım
Kim bilir kaç mevsim geldi geçti ömrümden
Kim bilir sabaha çıkarmıyım bilmem
Derin bir uykuya dalarsam aniden
Melekler aradılar taradılar dünya yurdunu
Göremediler benim gibi günahkar bir kulu
Ahmaklar toplanmış meydanda
Firavunlarını bekliyorlar nara ata ata
Bir çığırtkan bağırıyor
Dikkat firavun burda
Firavun yüksek bir yerden sesleniyor
ey toprak selam sana
misafir geliyorum mekanına
kıymet ver kıyamete kadar
azap etme ne olur bana
gökteki yıldızlara bakıyorum ay ışığı altında
Hepsi bir yol haritası gibi geliyor bana
Hangisini takip etsem.
Götürecek sanki beni mutluluğa
Tel tel ve iplik iplik dikseler de agzimi;
Tek ses duysalar; Allah... Yoklayanlar nabzimi.
Necip Fazil, 1973
Cile
Ask korkuya pecedir, korku da aska perde,
Allah'tan nasil korkmaz, insan O'nu sever de...
Tik tak tik tak saatim çalışıyor
azrailin geliş gidişleri sıklaşıyor
ruhum mezarımla dertleşiyor
Sorgu sual için münker ile nekir beni bekliyor
Allah dostunu gordum, bundan alti yil evvel;
Bir aksamdi ki, zaman, donacak kadar guzel.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!