Özlüyorum
Hoşçakal diyoruz birbirimize
Yüzümde bir gülümseme
Onbeş dakika sürüyor
Kaparım gözlerimi
Serin bir rüzgar eser
Düşünürüm
Acaba oradan mı gelir
Sen neredeysen
Açarım gözlerimi
Soğuk.
İlk hissettiğim buydu.
Aylar sonra ayni ülkedeydik.
Yakın.
Bir o kadar da uzak.
Sana geldiğimin hayaliyle dolaştım tenha sokaklarda.
Kim bilir?
Olmadı.Belki bir gün olur.
Beklemekten yorulmam.
Sevmekten de vazgeçmem.
Seni bilmem ama kendimi biliyorum.
Son sarılmamızın sıcaklığını hala hissediyorum.
Her guzel seyin bitmek gibi bir huyu olmasaydı keşke
Korkuyorum
O kadar gec gelmişken
Gideceksin diye
Saçlarından kalbime akıyor
Kırıklarıma doluyor altın taneleri
Perişan bir haldeyim
Parça parça
Yanımda o, aklimda sen
Uyanıyorum gecenin ortasında
Göğsümde bir kaya
İçimdeki umut
Çok bekledim
Çok da yola çıktım
Kayboldum
Issız istasyonlar
Sabahın soğuğu
Gelmeyen trenler
Kamboçya'dayım.
Alabildiğine yeşil,
Olabildiğine güzel.
Uyandım.
Yanımda o ,aklimda sen.
Olmuyor.
Binsem bir gemiye
Açılsam ıssız maviliğe
Görsem
Var mı başka dünyalar
Senden öte
Ne sen kalede tutsak prenses
Ne ben şövalye.
Ne atım ne kılıcım var benim.
Korkularım var.
Ejderhalarla dövüşemem ben.
Dağları tepeleri aşıp gelemem.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!