Cenin Şiiri - Ahmet Kurt

Ayrılık hep hüzün verir ruhuma,
Gün olur korkuma yenik düşerim.
Hasretin tutuşan can ocağında,
Gün olur kazanda kaynar pişerim.

Engeli görünce, bilendim, doldum,
Meydanda haykıran, yazan dil oldum,
Hayatın sıratta yolunu buldum,
Gün olur düşlerde dağlar aşarım.

Nerden gelmektedir, bu güç ve kuvvet,
Nerden besleniyor, bitmeyen gayret,
Düşündükçe sarar beni bir hayret,
Gün olur halime kendim şaşarım.

Sırrını ararım sözün hecenin,
Gün örterken ayıbını gecenin,
Sonra hayat bulur bir küçük cenin,
Gün olur çağlarım bentler aşarım.

Kurdoğlu şaşırma sakın mizanı,
Gönlümde bulurum arar Fizan’ı,
Dünyada ararken çizen, yazanı,
Gün olur çağları, an’da yaşarım.