Cenin... Şiiri - L. Rahşan Doğan

Tanrı kaybetmiş...

zırvalayan ruhlar içinde
çığlıklar saplanıyor
duymuyor
ağlamıyor
hissetmiyor
kansız
yitik ve parça...

can acımıyor
duvarlar taştan
ışık sızmıyor bir damla...

nankör kendine
tırnaklar geçiriyor
geç kalmışlığının
erken gitmelerinin
suretsizliğinde...

cinayetlerin suç ortağı
iz kalmayacak...
yakmış
siyah beyaz arası sayfalar kayıp…

sen kaybettin
her kazandığında
yeniden gönder
yansımayana
göremeyeceksin usumu
karanlığa söverek

sus artık melek!
çağırma dumanında...
kabukların yetmez
yaraya...

ne sen gelebiliyorsun
ne de ben doğuma…