Cengiz Saydam Şiirleri - Şair Cengiz Saydam

Bir akvaryumda balık misali,
Mavi gezegenin içinde sıkışmak,
Olanca gücüyle yer çekimine maruz kalmak,
Kanatlanıp uçamamak,
Adalet mi, anne?

Sana mavilikler içinde bir dünya veremedik,
O ışıldayan gülen gözlerinin içindeki;
Yaşama sevincini göremedik.
Ah be Çocuk

Yarım kalan aşklar,
Ulaşılmayan sevdalar koymadı.
Hayat yordu bizi
Anne

Taş duvarlarla örülü lojmanda,
Griye boyanmış, kapılar ardında
Siyah beyaz, televizyon derinliğinde
Anımsadığım, hatıralarla yüklü

Ayrılık ah ayrılık keşke göçmen kuşlar gibi olsa,
Dönse mevsiminde yuvasına,
O mevsimin bir daha gelmemesi,
Acı verici olsa da

Anadan üryan olsak da
Elbise ile dolaşsak da
Ne fark eder,
Sonuçta göze görünen,

Yıllar önce Anadolu'nun bir köşesinde,
Üç tane çocuk baklavacıya girip,
Baklava ve fıstık çalıyorlar,
Daha sonra yakalanıp,

Bazen yağmur taneleri gibi olmak
Kirlenmiş dünyayı yıkamak
Küflenmiş düşünceleri çağın dışına atarak
Güneşin doğuşunu

Başlangıcı ve sonu olmayan,
Zamanın olmadığı zamana, muhtaç evren.
Ben ise sana muhtaç.

Belki de bir ses sanatçısı olsaydım;
Halk türküleri söyler, sevda şarkıları
fısıldardım kulaklarına,
Kadınım.