Kurtar bu zulmetten beni nura boğ
Nolur Leyla gibi sende beni sev
Karanlık dünyama güneş gibi doğ
Nolur Leyla gibi sende beni sev
Çıkar kör kuyudan da yanına al
Bu ne hırs bu ne gayret neden dünyaya meğil
Dinlen bir kendine gel, hele biraz otur da
Dünyalar senin olsa sana kalacak değil
Biz fani değilmiyiz bir ayak hep çukurda
Kim geldi kimler geçti geçmişi bir hatırla
Günlerce, aylarca hep kalsamda aç
Sabah öğlen akşam bir busen yeter
Şu gönül böyle bir gıdaya muhtaç
Sabah öğlen akşam bir busen yeter
Akla ne su gelir nede bir yemek
Gönlüm ilk kez sana kapıyı açtı
Sevgi sırasında inan birde sen
Sen kimleri sevdin desem ki kaçtı
Bana yalnız seni oda bir, desen
İste bu canımı uğruna verem
Pencereler ıslak hafif yağışlı
Hava donuk durgun bir yaz gecesi
Bir güzel ağlıyordu gözleri yaşlı
Gerçeklere dargın bir yaz gecesi
Sevgiye, mutluluğa, gündüze küsmüş
Esir alınmıyor ki gönül kalen
Uğraştım yıllardır fethedemedim
Kuşatmam altında inanki halen
Uğraştım yıllardır fethedemedim
Oba kurdum mesken tuttum kırları
Teselli kaynağım, bir tek yıldızlar
Sahte umutlarla dolu geceler
Güneş doğmaz, zindan, yüreğim sızlar
Mutsuzluğun acı yolu geceler
Yoktur gecelerin ölümden farkı
Sevgilim vedanla aklım yitirip
Bilirsiz yerlerde tezdim dolandım
Takatsiz kalarak gücüm bitirip
Bir sağa bir sola gezdim dolandım
Her dem azap gördüm dişimi sıktım
Gönlüm ölüme dek sana muhtaçtı
Sevgilim ben sana doymadan gittin
Görmeler yetmezdi gözlerim açtı
Sevgilim ben sana doymadan gittin
Severek gönlüne tam varamadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!