Çatıda bir çocuk papucu
yırtık ve ıslak....
küskünlük yanıbaşında
anne özlemi duyan,
küçük çocuk...
Yağmur ıslatırken, bağcıklarını
İnsan,
Garip ama gerçek;
Hayat-(in) san ama gövdesine sıkışmış
kalın bir yosun....
Bakışlarını göğe çevirmiş,(dal) gın
Başlangıcında sonu belli umman
ölüm,
saatte akrep
saatte yelkovan...
çocukta gözyaşı
kazanda su
dipsiz dünyada
avluda kar
içinde,
yetim kalmış bir kaç kardelen
unutulmuş birkaç parke taşı
altında hüznün gözyaşı
muntazam, dört köşe...
Küçüksün,çocuksun,acıkınca ağlarsın...
oynayalım dersen,ebeyi seçersin,
uydurduğun yalanın sonunda,ebe sen değilsen
mızıkcılık edersin.
Karanlıktan korkarsın,gölgeler dev gelir sana....
rüyada atlı karıncaya binersin,ertesi gün lunapark der;
Küçüksün,çocuksun,acıkınca ağlarsın...
oynayalım dersen,ebeyi seçersin,
uydurduğun yalanın sonunda,ebe sen değilsen
mızıkcılık edersin.
Karanlıktan korkarsın,gölgeler dev gelir sana....
rüyada atlı karıncaya binersin,ertesi gün lunapark der;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!