Cengiz Polat Şiirleri - Şair Cengiz Polat

Hisset bendeki seni,
Tanı ayak seslerimi,
Çevir anahtarın kilidini,
Aç kapıyı ben geldim…

Ruhunu göm ruhuma,

Geçen yıllar gibi,
Bu anneler gününde,
Üzüntüm katmerlendi yine,
Bir çiçek sıkıştırmak isterdim eline,
Sarılmak isterdim yorgun bedenine,
Yüzünü defalarca öperken,

Söz verdik,
Başöğretmen Atatürk’e
Omuzlarımızda yükselecek,
Çağdaş, uygar Türkiye…
İşte o meşaleyi aldık,
Yüce insan,

Nasılda heybetlisin böyle,
Tarihler geçti seni öve öve,
Ağustosta dönersin taze geline,
Hey benim sevdiğim,aşkım Erciyes...

Gönül ağrısı gün ve gün her gün vurur başıma,
Haplar içtim avuç avuç fayda etmedi boşuna,
İlacımsın, senden başka her şey boş dünyada,
Ölürüm, ölürüm senin için, yeter ki gitsin hoşuna…

Bilirim dualarla anarsın, duaların beni tutar ayakta,

Yaslara bürünme aynı yolu yürüdüğümüzde,
Tadını çıkaralım daha uzun yol var önümüzde,
Su ve toprak gibi yeni kavuştuk birbirimize,
Gel bir tanem gel ukteleri gömelim birlikte…

Silelim geçmişin kötü izlerini kem gözlere inat,

Hunatın önünden geçiyorum,
Musalla taşları...
Cenazeler misafir üstünde,
Paltolar,tülbentler atılmış,
Cenazeler üstüne...
Cansız bedenler musallada,

Bedenim bir gün sensiz,
Girerse de şu kara toprağa,
Yaşadığım müddetçe sevdiğim,
Bir bakışın yeter,
İçimdeki yaraları sarmaya,
Bir gülüşün yeter,

Yaslandım düşlerimde kollarına,
Masallar seninle mutlu ererdi sona,
Ağzından çıkan sözler bal’dı adeta,
İyi günde kötü günde seni özlerim anne…

Çözüm bulurdun her sorunuma,

Sarıldın ya bulunmaz denilen hint kumaşına,
Eskittiğinde çul olduğunu anlarsın bir gün,
Güzelliğin kaybolur, kırışıklıklar başlarsa yüzünde,
Keşkelerinde sevgimin gücünü anlarsın bir gün…

Hiç kimse bakamaz benim baktığım gibi sana,