Zaman gelecek ki,
Benim gibi sende seveceksin.
Tıpkı seni,sevdiğim gibi.
Aşkına karşılık bulamayacaksın,
Benim gibi acı çekeceksin.
Gündüzlerin karanlık,
Çeşit çeşit oyunlarla dolu bu diyarlar
Bazı yerlerde kokteyler,bazılarında savaşlar
Şu hüzünlü,şu garip ezilen çocuklar
Büyükler büyük olmadıktan sonra,
Çocukları nasıl insan yapalım....
Nedir bu insanlardaki dertler
Aralarındaki bozukluk,içlerindeki sıkıntı
Gönülleri yıkık,kalpleri tamir edilmez
Hepsi bir harabe,bir yıkıntı...
Herkes kendini hissedemiyor,anlayamıyor
Alışmışız dünya denen meyhanede sarhoş olmaya
Önce yürüyelim derken,emeklemeyi dahi bilmiyoruz
Halimize,başımıza dikkat edip bakmadan,sallanarak
Göklerden,denizlerden,bir yerlerden mucize mi bekliyoruz...
Çukurlu yollar,tümsekli yolların sonu gelir mi hiç
İnsanlar birbirini sevmedikçe
Kahrolası kinlerini güttükçe
Birbirilerinden nefret ettikçe
Neye yarar bu dünya dostum...
Fedakarlık olmazsa,insanlar uğruna
Bir harfe kırk yıl muteber
Yirmi dokuz harfe,ömrümüz mü yeter
Okumak içinse,kaç asır yeter
Geleceğin güneşin sen öğretmenim...
Sen insanların,en kutsal olanısın
Bir gün ölüpte,baktığında geçmiş günlere
Derin bir sızı hissedecek,pişman olacaksın.
Hayal edecek,dönmek isteyeceksin o günlere
Geç olacak,Azrailin omuzuna gelen ellerini duyacaksın....
Tabutun o taşa hazin törenle gelişinde
Göz dediğin,daha uzaklardan yakmalı
Kızgın bir güneş gibi kavurmalı
Bunun yanında da,bakmasını bilmeli
Tıpkı,tıpkı O nun gözleri gibi.....
El dediğin,çok güzel okşamalı
Karşı karşıya oturup konuşmayı
Ellerini incitmeden okşamayı
Senin bakışlarınla sarhoş olmayı
Öyle özledim ki sevgilim....
Ceylan bakışlı gözlerini
Neyse ki kopardım bir bir,
Seviyor,sevmiyor diye...
Biliyormusun,sevmiyor çıktı falımız...
Alıp elime,yere attım dehşetle papatyayı.
Eze,eze...ayaklarımın altına.
Biliyorum,beni çok seviyorsun sen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!