Kurşuni sevdaların yaşandığı,
Masallar çoktan geride kaldı.
Şu üç kısa günümde tükettim,
Bütün aşkları.
Adını masal koydum,
Beklediğim yollarda,
Ben kıvılcım olsamda,
Karanlık bir yolda sana,
Işığım yeter;
Hem aydınlığa, hem ısınmana.
Ben hep ordaydım,
Birgün gözyaşlarım yağmur olunca,
Her damla saçını okşayacağım.
An beni birtanem yağmur yağınca,
Bilki her damlada ben olacağım.
Mehtapta uçuşan gece kuşları,
Ben Seni Hiç Sevmemiştim ki,
Kar Çiçeği.
Sana aldanıpta sereserpe,
Kış gününde açayım.
Baharda sevilmek varken.
Karşımda, masmavi Boğaziçi.
Ben yada Orhan Veli.
Gecelerdense öylesine bir gece,
Yağmurların yağdığı.
Senin olmadığın şu saatlerde, isterdim ki
Sana çay demledim, hadi gel!
Küçücük iki kişilik çaydanlığımla.
İçimiz ısınır hatırlarken,
Eski yaşanmışlarımızı.
Avuçlarımızda sıcacık bardaklar,
konuşuruz usulca, kendi kendimize.
Bu gece, bu şehirde.
Yapayalnız dolaştım,
Bomboş sokakları.
Sensizliğin tadını çıkardım.
Keyfine vardım, üzülmenin.
Ağlamanın doyasıya.
Kurşunsuz gecelerimin,
Acımasız silahı.
Hadi çek vur,
Çek vurda bitir işimi.
Masum, deli deli,
Sana bakarken,
Bu gecede sensizliği tükettim,
Yüreğimin başucunda.
Bomboş hayallerimle.
Ne sen vardın,
Ne o kahrolasıca gözlerin.
Yalnızca yalnızlıklar, yalnızca.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!