TUNDRALARDA
Eleni Karaindrou’nun “Ağlayan Çayır”ını dinlerken
ama şimdi niye kesik bir bilek gibi hatırlıyorum?
hatırlanır! geceyse ve ay derin bir yara gibi açılmışsa
UZAYAN BİR GEYİK SESİYLE GECEDE
sertaç canbolat’a
akrep ne kir ne de kin tuttuğu için akıtmaz zehrini
işte biz şimdi bunun için niye ağlamayalım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!