Ve nitekim buda bir ihaneti elbet her gece yaptigin
bana nispet oynadigin oyunlardan ibareti
ve buda bir kerametdir ki artik herseyi bitirib
o nevair atesleri söndürübde
beni bu esirligimin esaretinden özgürlügüme kavusturan
belkide bir duadir ölüm döseginde son nefesle verilen
Yagmurlar pencerlere vuruyor
isiklar söndürülüyor
köpekler susuyor
Ve sesizlik yavas yavas durdurulmaz bir agirlikla cöküyor cadelere
Birkac bozuk adam gecenin karanliginda gözden kaciyor
Ay isigi gülümsüyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!