Karanlık bir geceydi, saatler Yirmi İki.
Ne dost belli ne düşman, öyle sinsi oyun ki.
Neferim pusu kurmuş, öyle hüzünlü an ki,
Ay yıldızlı bu aşkım elin olacak sanki.
Bir umut bekliyordum geceyi aydınlatan,
Düşmüş olduğumda kaçmış muamelesi yapan insanlar gördüm,
Sandılar ki; ufacık bir düşüşle ben bittim, mahvoldum, ben öldüm.
Kalkmış olduğumda kaç mış? Soracağım insanlığının faiziyle kaça giderini,
Hesapları kuvvetlidir, hemen bulacaklar kendilerinin ikinci el değerini.
Bir yiğit vardı, memleketi Niğde.
Her daim vatan uğruna görevde.
Bir emir geldi Temmuz, On Beşinde,
Şehadeti vardı gelen emirde.
Yiğidin adı Ömer Hâlisdemir.
Benim şiir yazdığımı sanıyorlar,,,
Aslında şiirler beni yazıyor, bilmiyorlar..