Bukalemun sevdalar yaşadı
Beyaz teninde
Altın sarısı saçları
Dalgalandı hep yüreğin mavi denizinde
İki siyah noktaydı belki en anlamlısı
Ama hep şeffaf oldu
Karlar döküldü
Gözlerinden şiire
Güne türkü tadında
Gülümseyerek katılan
Bir hayat yürümüştü
Oysa yanı başımda
Kar yağıyor ince ince
İnce telli saçların
Islanıyor karlar eriyince
Çakmak gözlerin çakıyor ilk ateşini
Titreyen yüreğine
Haydi yak
Bildik şarkılar söyleniyor
Pas tutmuş kulaklara
Yaşanacakken atlanmış gelecek
Yüreğin törpüsüyle
Ve geçmiş ölü sazanlar gibi uzanıyor
Geleceğin üzerine
Be hey yürekten yaralı
Düşerken üzerine karlar
akla kaplanacak dağlar
Yanacak yürek gür yanar
yanmayacaksa
karla kaplı dağlar
Uç uca dizilmiş adımlar gibi
öncesi
yada
sonrasında değil
attığın adımda yaşıyorsun
bu şehri
Deli bir rüzgar
süpürdü sokakları
ardından
salyangozlar yürüdü caddelerde
ağır aksak
düşleri
Uyuşan bedenim
Usulca uzanırken yere
Gece girdi kanıma damarımdan
Sessizce
Samanyolu kanla karışıp
dolaştı damarlarımda
Her şeyin döndüğü bir dünya onunki
Yüreği bir dolu
Bir kış
Kar yağar bir yandan
yıldız kayar bir yandan
bir hoşça kal
Bir martı
Işıl ışıl boğazın suyuna daldı
Takıldı
Mavi bir balığın çırpınan kanadına
Donakaldı
Hava güzel
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!