gaziantep de dünyaya gelmisim ne eylül firtinasi deymis bana nede baharin bir dali...yaz mis sicakmis adam akilli....dedem çantali radyosunu bögründe tasirken..duymus anamin alacasafak çikligini....doktor moktur bilmezmis kimse varsa yoksa ebe mahallede...bir ilkel aciyla bagirmisim ki...babamin yüregi anamin caniyla bir olmus düsmüs ben dogarken avluya....
Büyürken umutda büyümüs benle beraber...Liseyi Sehit Sahin Lisesinde okumus...Farkli üniversitelere kayit yaptirmiusim ama bitirememisim...
Simdi dogdugum kente yillar sonra geri döndüm,ne geçmis zaman kipleri buldum tümceler
imde nede eski zaman masallari...Ben büyürken dünyada kirleniyormus halbu ki....
Siir mis bir ak kalan...Bir dost,bir evvel zaman....Simdi hangi kaldirima çarpsam ben çikacakmisim gibi köseden....
Iyi ki siir var,iyi ki siirde dem tutuyor zaman
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
duygularını çok iyi dile getirmiş bir şair bence.o satırları okurken insan gerçekten kayboluyor şiirin içinde oralarda buluyor kendini.yüreğine sağlık,kalemine sağlık......yaşamından şiir,sevgi hiç eeksik olmasın.....