Cengiz Damar Şiirleri - Şair Cengiz Damar

Anlımıza kazılmış o gizli kelime
Sil silebilirsen
Şansın yok ki değiştirmeye
Felek yazmış kaderimizi
Ne kadar çırpınırsan çırpın nafile

Boşa geçti, o güzelim yıllar
Bir geceye sığdı,ortak yaşananlar
Ayrılığın ayak sesleri duyulduğunda
Çoktan bitmişti,sözler hıçkırıklar
Kurumuş damlalar yanaklarımızda
Toprağa düşmeye cesaret edemedi

Bir aşk masalıydı bu
Önce titreyen ellerimiz buluştu
Mahcup mahcup
Bir kerede gözlerimiz konuştu
Kırık tahta masa başında
İki tane çay içimi

Kendini unutulmaz mı sandın
Kimler neleri unutmadı ki
Sadece efsaneler unutulmaz
Efsane olmana az kalmıştı
Önce kalbimden sevgini
Gözlerimden gözlerinin rengini

Gözlerimizde kaçamak fulu bakışlar
Yanaklara sahte bir kaypak öpüçük
İkimizinde suçluyuz,başımız önümüzde
Paramparça etrafa dağılmış kalpler
Kalabalığa utanarak,suçlu gibi karıştık
Arkama dönüpte,son defa bakmadım

Yeni açmış tomurcuk gül’e
Gönül penceremden bakan gözlere
Seher vakti öten bülbül’e
Günaydın günaydın

Gökyüzünü yalayıp açan güneş’e

Tutsak gökyüzü isyan etmiş
Baran kurşun,mıh olmuş
İşgalcilerin üzerine yağıyor
Karanlığa inat,beyaz bir at
Samsun`dan,Erzurum`a,Sivas`tan
Sakarya`ya,Afyon`dan,İzmir`e

Yıldızlı bir gece
Kollarım havada
Parmaklarım parmaklarımda
Tempo tutmuş keifle
Islık çalıyorum neşeyle
Davulumda var

Sis çökmüş geceyle birlikte
Ankara cezaevi bahcesine
Biliyor bu son gecesi
Karanlık küçük hücrede
Türkü olmuş dilinde
Bağımsız Türkiye

Selam olsun,o kokusuz çiçeğe
Çıkmasın dikenli yolumun üzerine
Dün akşam pencerede gördüm
Perdeyi yırtar gibi çekti yüzüme
Bildiğim doksan dokuz türlü selavatları
Bed sesimle seranat yaptım peşpeşe