Cengiz Çakır Şiirleri - Şair Cengiz Çakır

Üşümenin ayıp olduğu Erzurumda
Eksi 25 derecede yollarda gezerken
Güneşin sıcaklığını özlemek gibiydi
Gülüşünü beklemek

Hem umut dolu

Karadeniz dağlarıdır
Bulutların gamını,kederini,
İçindeki yaşam dolu yükünü alan
Derelere su olup can  katan

Karadeniz dereleridir.

Ahh can
Cananım
Asi ruhum
Dağların zirvelerine,
Yaylaların çiçeklerine,
Ormanların renklerine,

Seni hayal ettim günlerce
Kâh çıplak ayaklarınla raks ettin
Yağmurlar altında
Kâh narin ellerinle çiçekler topladın
Ormanlar içinde
Sana hayallerimde bile

Günaydın sessiz Sultan
Bak  sabah oldu yeniden
Gecenin karası gitti
Gözlerinin siyahı geldi yeniden
Gönlüme....

Bir adam düşün.
Bir baba
Yüreğindeki ateşi
O güzel kızın gözündeki ışığı
Biraz empati
On saniye

Plüton gibiyim
Çok uzaklarda belli belirsiz
Dışım buz ve kaya olsada
İçim kor alevdir benim
Bazıları gezegenden bile saymıyor
Olsun 😊

Güzel bir İstanbul günü
Sabah güneş gülümseyen yüzünü göstermeye başladığında çıktım evimden geçen uzun yıllara rağmen neredeyse hiç değişmeyen sokağımızda kimseler yoktu. Ersin dayının kahvesinde çalışan Amcama uğradım her zamanki neşeli hali ile karşıladı beni çay ikram etti. Biraz eski zamanları konuştuk biraz dedikodu yaptık hasret giderdik
Toplu taşıma araçlarını kullanarak Üsküdara doğru yola çıktım. Otobüs her durakta biraz daha kalabalıklaşıyordu yolcuların çoğunun yüzlerinde yorgunluk ve uykusuzluk izleri vardı. Neredeyse kimse birbiri ile konuşmuyordu. Yarım saat süren yolculuk sonrasında Üsküdara indiğimde boğazın o muhteşem görüntüsü ve havası karşıladı beni..
Eski bir arkadaşım,dostumla buluşup Kız kulesi mazarası eşliğindeki muhteşem kahvaltı, uzun uzun sohbet ve çay keyfine diyecek yoktu
Öğlene doğru Çamlıca tepesinde çıktım sıcak salep ve acıbadem. Çamlıca tepesi aslında zamanın nasılda hızla akıp gittiğini gösterir manzarasında; bir tarafta 16. 17. Yüzyıl sülieti bir tarafta 21. Yüzyıl sülieti
Öğleden sonra Ümraniyede koşuşturarak çalıştığım kalabalık caddelerinde gezinti ve 40 yıl hatırı olacak kahve keyfi yeni bir dost, arkadaş

Hava kasvetli,soğuk, bulutlar kara'ya yakın gri
Yolda  benden  bulaşmış bir yalnızlık var
Kurşuni bir ağırlık çökmüş süzülüyor üzerime
Uykusuzluktan  kısılmış, nemlenmiş gözlerim
Ufukta senden  bir umut çekiyor beni

Bu gece Ay'sız gökyüzü
Yatağıma ışığı süzülmüyor
Odam siyah ve soğuk
Üşüdüm de üstelik
Daha ilk gece
Sen'sizliği yaşayınca