Önce çamurdan yarattı
Sonra ruhundan üfledi bana
O halde cehennemden korkmama gereksiz
Tanrı eziyet edecek değil ya kendi ruhuna
Ne zaman içine baksam gözlerin
Kervanlar geçmeyen bir diyar olur
Senin kılığında gelir özlemin
Koynuma girerde bana yar olur
Ne mümkün tutmak o nazik elini
Hep karanlık gecelerin koynundan
Gelirdin bana
Tenine sinmiş
Şişko sarhoşların kokularıyla
Gözlerin dinamit gibi olurdu
İnfilak tüterdi avuçlarında
Ne cennetin hurisi çeler gönlümü
Ne cehennemin ateşi korkutur gözümü
Bir ela gözlüye kul olmuşum da
Kıble diye ona dönmüşüm yüzümü
Çırılçıplak ruhuma en yakışan esvabım
Şu günahkar ömrümde tek iyim,tek sevabım
Ve ahiret gününde her soruya cevabım
Yalnızca senin ismin senin ismin güzelim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!