Cengiz ata Şiiri - Mehmet Hüsnü Kışlalı

Sen deli tay
uğrak yeri hayat
sen geçip gittin hayattan
hayat geçemedi senden
senden sonrası hayatın
‘sen’ kokacak

ardına bakacaksın giderken
çekik gözlerin ağlayacak
fırça teli saçların,
içinde şefkati saklayan haşin derin,
küçük bir çocuk olacak hayat
ardından koşacak
yılkı at olacak hayat
yanına yaklaşılamayacak
senin üstüne bastığın yerleri
yarınlara taşıyacak

nasıl ölürsün Cengiz ata
yüreğin bizim yüreğimiz bak
sen göçüp gitsen de
yüreğimizde atıyorsun
bizden milyonlarca daha canlısın
milyonlar yürekle
yaşıyorsun bak

ne yapsındı hayat
bir Cengiz’ i vardı
ve Cengiz onu yazıyordu iyisiyle kötüsüyle
hoşnuttu hayat
uçsuz bucaksız bozkırlarını övüşüyle,
derin vadilerini,
hırçın akan sularını,
baharı getiren o ilk güneşini,
yalçın karlı dağlarını,
karın erimesini,
toprağın dilini,
‘zor’ içindeki çıkışı,
özlemi,
hasreti,
özgürlüğü…

gidiyor musun Cengiz ata?
daha yeni duydum
haberler seni yazmıyor
üç beş puştu yazıyor
seni büyüklüğün kadar yazmıyorlar Cengiz ata
üstte üç beş puşt var
sen küçük bir karesin altta

olsun
senin için çarpan yürekler var
koca bir dünya,
yüz elli dilde milyon çeşit gönül,
yeni yetme Türk çocukları,
o Beyaz Gemi’nde yüzdürdüğün özgürlük tutkunları,
sen o gemidesin hala
sallantılı okyanusun içinde yüzüyoruz birlikte
milyon yürekle
milyon kürekle

10 Haziran 2008/ Antalya