Çökünce içime gece
Bir dostum göğe çıkar gizlice
Konuşuruz ordan burdan sessizce
Kaçar gider sabahı görünce
Aramızda ne var?
Aramızda mesafe mi var?
Yoksa Yollar mı?
Sen bilmezsin güzelim.
Ama senden bana gelen yollar delidir.
Bir varmış, bir yokmuş
yalnızlık ve cankuşu,
heybeli bir adada yaşarmış.
Bulutsuz bir günde,
cankuşu bulutlara uçmuş
ve
sen yoktun,
ben vardım.
sen vardın,
ben var oldum.
sen yoksun,
ben varmıyım?
ömür tuvalinde
zamanın fırça darbeleriyle
resmedilen
sensizlik çerçevesinde
bir tablodur;
yalnızlık...
Özgürmüsün benim kadar?
Elimi kaldırsam göğe değer
Seni yere bağlayan ne var?
Acılarımı yüklemişim gururdan bükülen belime
son nefesimde çıksın o son iki kelime
'Özür dilerim'
yürekten sevdiğime
Bir kenar mahalle kaldırımıdır,
ayağıma takılan...
düştü düşeceğim beni tut hayat.
vefasızmısın?
gözünden mi düştüm?
itme,bir adım daha sona!
belki ayrılmak kolay,özlemek olmasaydı,
buldum dediğinde,kaybetmek olmasaydı,
gerçek yada hayal,sevmek olmasaydı,
belki ayrılmak kolay,aşk olmasaydı..
yaşanan hayatlar, ayrı iklimlerde,
Ne fena kelime 'ölüm' Anne, iki hece
soğuk,ıssız ve bütün ağırlığıyla, bu gece
Attım toprağa içimde öleni,
belki yeşerecek yarına;




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!