Sarhoştuk çadırlar ülkesinde, sevdamızdı mey
Sembolümüzdü klarnetimiz, kemanımız
Aşktan da üstündü kalbimizi oynatan şey
Tenime, mavi çakır gözlerime tutkundun
Göçebe hayata vurgunduk, kuşlar gibi coşardık
Yoksulduk, mutluluğumuz “ben”lerimizdeydi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla