Cenderelerdeyim.... Şiiri - Yakub Kavruker

Artık inan ne olur,
Ömrüm ezilmiş cenderelerde,
Sen bilmedikden sonra,
Ruhum artık tek kişilik hücrelerde,
Haberin yok,ağlıyorum düşlerimde,
Görmelere,katlanamadım gecelerde;
Lal olan dillerim,heyacanla,
Birden bire hecelerde,
Saymadım görmelerimi,
Söylemedin,şimdi bilmecelerde,
Yorgun yüreğim unuturmu sanıyorsun,
Gözüm hala pencerelerde,
Açmam, açamam,bilirim;
Söyleyemem,hepsi kelimelerde,
Gel dök eteğindeki taşlarını desemde,
Bir bak tamamı gözlerimde,
Dökmedin,herşeyi doldurdun üstüne,
Bütün yara ciğerlerimde,
Boşmuş herşey,bomboş;
Tiyatrolarım yine sahnede son perdelerde,
Artık bütün yaptıklarınla,sürükleneceğim,
Saman misali gideceğim,sellerde,
Perdemin indiği o hazin musalla hesabı,
Artık bilmediğin dar kabirlerde,
Pişman olacaksın gözümünnuru,
Herşey mahşerde ve haşirlerde,
Seni sevdiğimi anlamadan,
Gözüm açık gideceğim teneşirlerde,
Hey gidi yalan dünya,şimdi kavruki ne hallerde.