Duydum;
Düşmüşsün canının derdine.
Eriyormuş ruhun,
Kendi karanlığında mum gibi,
Gurbet ellerde.
Ateş düştü yüreğime be oğlum.
Keşke bir martı olsam,okyanusları aşsaydım.
Sana ulaşsaydım.
Kurtarabilseydim ruhunu,maddenin pençesinden,
Zehirlenmiş hayatını gurbet ellerden.
Can suyu olabilseydim,cenderede ki ruhuna.
Bırakmasaydım ellerin eline.
Can verebilseydim sana.
Yazarken sana bu acı mısraları,
Senin için ağlıyorum.
Kurtulursan maddenin pençesinden
Bilesin ki,
Ailen kadar mutlu olurum.
Gurbet yitiğim,
Manevi evladım Uğur’um.
Kayıt Tarihi : 4.6.2020 04:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Ünlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/04/cendere-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!