Cendere Şiiri - Ali Gençay

demir havanda ruhumu eziyorum
süzülen hislerin şırasından
yudum,yudum acı içiyorum
geceler geliyor üzerime
ben sessiz çığlıklar atıyorum
ruhum dolaşmış ruhuna
kördüğüm,arapsaçı çözemiyorum
saçlarından tutum gecenin
kör makas alıp
henüz doğamamış düşleri
göbek bağından kesiyorum
kah ağlıyor
kah kahkahalar atıyorum
üzerine çizdiğim resmi
hayvani iştahla yutuyor duvar
tespih ipine dizilmiş gibi yıldızlar
her tanesinde sabır çekiyorum
yinede bitmiyor gece

söyle
kaç kişi kaldık şunun şurasında
ruhunu sorguya çeken
kaç kişi kaldık sevgiliden öte
onsuzluğu seçen
işte ruhun cenderesi sana
kazanılan,kaybedilenden öte
işte ezilen ruhtan sızan