Bu mahzunluk,
Bu sımsıkı yürek cendereleri,
Hangi kahpeliğin namlusudur
Üzerime dikilmiş?
Bakar sinsi, hayın gözlerle,
Bakar da kavurur
Yüreğimin ta içini.
De kime yanayım?
Kime anlatayım?
Çöreklenmiş içime
Kahpeliklerin vurgunu.
Taş değil ki
Çıkarıp atayım.
Bir canımdır bana kalan,
Bir de bu mahzunluğum.
Gömerim içime çığlığımı,
İsyan olur suskunluğum...
Kayıt Tarihi : 9.8.2007 09:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)