Epey bir zamandır moda oldu, cenazeleri alkışlamak, bir de ağıt adı altında bir takım bağırtılarla ortalığı velveleye vermek.
Gerçi cenaze ardından bağırıp, çağırıp ağıt yakmak (ağlamak gözyaşı döküp üzülmek demiyorum) eskiden beri yapıla gelen yerel bazda bir takım cahiliye adetleriydi ama ne var ki son zamanlarda bazı dizilerin bilerek ya da bilmeyerek öne çıkartmış olduğu bu gibi İslam dışı adetler artık her yerde daha çok görülür olmaya başladı.
Oysa biz Müslümanlar cenazelerimizi marş gibi, alkış gibi, ağıt vb. gibi bir takım İslam dışı adetlerle bu dünyadan uğurlamayız.
Onlar için Kuran okur Rabbimize (c.c.) dua ederiz. Af ve mağfiret diler bağışlanmalarını niyaz ederiz. Uygun olan budur, bunun dışında yapılan her türlü nümayiş İslam inancına göre doğru değildir.
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
malesef özenti ile geldi ama yanlış,, cenazede huşu lazım duyarlı kaleme tebrik
güzel bir konuyu şiirinizde işlediğiniz için sizi kutluyorum.. bazen insan olduğumdan utanıyorum cenaze ve alkış ne alaka ise.. işte böyle taklitçi bir toplumuz.. acayip bir insanlık modelimiz var.. güzel şiirdi 10 puan..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta