Ne kadar kalabalık ortalık böyle
Ne çok sevenim varmış, bilememişim
Her yer neden? diye söylentileriyle
Kiraz ağacına takılıp asılı kalmış.
Bütün sevdiklerim gelmiş
Ben cenaze törenindeyim.
Yanyana bütün dostlar, arkadaşlar
Her zamanki gibi gene yanımdalar.
Bırakmak istemiyorlar sanki beni bir başıma.
Oysa çok iyi biliyorlar ki; ben yalnız değilim.
Kendi tercihimi yaptığım yeni yolumda.
Hayattayken eşiklerini aşındırdığım,
Her sözüme, her acıma teselli salanlar var başucumda.
Acemilik çekmem biliyorum orada
Ben pişmanlık duymadan cenaze törenimdeyim.
Hadi küçük prensesim, aşkım, Cerenim
Sustursun biri şu çocuğumu, üzgün görmeyeyim.
İlişir rüyalarına ben onu buradanda mutlu ederim.
Hey dostlar yeter bu kadar harap etmeyin
Siz beni çok dinlediniz, gelin yanıma sık sık
Ben de sizin söylemediklerinizi bile dinlerim.
Ne hazin bir cenazeymiş bu böyle
Ben isteyerek kendi cenaze törenimdeyim
Kayıt Tarihi : 27.4.2009 20:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!