Cenaze ( Eczane) Şiiri - Ahmetnecat Ucur

CENAZE
Duyunca öldüğümü benim de
Kimi der ah,ah, kimi der vah vah
Sanmam ama, belki de der oh, oh!
Gelebilenler gelir, süzülür
Gelemeyenler daha çok üzülür(güya)

Derler ki Allah rahmet eylesin,
Yattığı yerde rahat dinlensin
Allah taksiratını affetsin, (amin)

İşte böyle yahu, yalan dünya
Görüyorduk her gün daha dün ya
Görmüştüm de, selamlaşmıştık ya...

Sık sık görmeyenler de gelir ya
Ahlar, vahlar, keşkeler olur ya
Olur mu böyle dostluk, bırak ya
Seviyorsan bir görüşseydin ya

Rahmetli de hiç aramadı ya
Bu işler böyle olur, neyse ya

Gene de oluyor bize bir ibret
Yaşamak ölmek! Nasılmış gel seyret

Ölmeden ölene kadar dua et!
Eder Allah hepimize bir rahmet!
Er kişi için ALLAHUEKBER

Yoktur artık hiçbir yerden haber
Gömeriz cenazeyi beraber
Döneriz o an için derbeder!

VASİYET
Ölünce, Sümerler camisinden kalksın naaşım,
Ölmezse, ölene dek karıya kalsın maaşım!