Cenaze'de Şiiri - İsmail Durmuş Kingir

Özetle;
Gittiğim bir cenazede hadi sende oku dediler.
Senin sesin güzeldir, zamanında çok şarkı söylerdin.
Dedim; kusura bakmayın ben Kur-an'ı güzel okuyamam, benim okuduğumdan da siz anlamaz sınız...
Ordan bir amca atıldı oku yavrum yanlışın olursa düzeltiriz.
Eee ne yapayım bilmiyorum desem yalan söylemiş olacam, onlar da bilmiyorum sanıp gıybetle günaha girecek, peki dedim.
Başladım;

Tanrı'nın adıyla, O çok merhamet edendir.
Deki; Tanrı birdir.
O kimseye muhtaç değildir.
Herşey ona muhtaçtır.
O doğurmamış ve doğurulmamıştır.
Hiç bir şey onun dengi değildir.

Sonra; tekrar başa döndüm.
Tanrı'nın adıyla, O çok merhamet edendir.
Aynı amcam atladı yine oğlum sen ne diyorsun;
- İhlas Suresi amca az dur iki tane kaldı, sonra Fatiha suresini okuyacam.
Düzgün okusana;
- Güzel amcam ne zamandır sırayla okuyorsunuz da ne dediğinizi burda ki kimse anlamıyor.
Ben anlayacakları dilden okudum.
Cevap;
Sus yavrum tamam dinden etme bizi.

Sonrası malum dini muhabbetler, hadisler, rivayetler, sahabeler, seyitler, mezhepler, cemaatler.
Hani Kurân okuyacaktık ne oldu.
O beklemede...
Muhabbeti de arapça yapsaydık o zaman her cümlede amin der sevaba girerdi insanlar,
nasılsa anlamadıkları herşeye amin diyorlar.
Tabi kovulmadan ayrıldım ordan,
Benim pişmanlığım yok yaptığımdan.! "İ.D.K"