Cenaze adabı....

Cenazede vardır,ibret bizlere,
Bir uyarı ikaz, gaflettekine,
Yazık uyanmayan, katı kalplere,
Tabuta girersin,bir gün sen kardeş.

Her zaman bakmazsın, kabirdekine,
Seni de taşırlar,beyaz kefende,
Sanma hemen olmaz,ani gelirde,
Kefene sararlar, bir günde kardeş.

Tabuttaki yarım, bırakmış işi
Hesapta doğru da,çekilmiş fişi,
On tane oğlunda, kurtarmaz seni,
Kara toprak bir gün, girersin kardeş.

Koy kendini ölen,mevta yerine,
Vallahi girersin,daracık kabre,
Bu kibir,şatafat,aceba niye,
Elbiseni bir bir,soyarlar kardeş.

E.Hureyre ra.bir, mevta görünce,
Git elbet ardından, gelirim ben de,
Eshab derdi gider, şimdi nereye,
Kabirde soruyu, sorarlar kardeş.

Eskiler korkardı cenazelerde,
Şimdikinin gözü, yeni yapılan evde,
Seksenlik dedem,cenazede gülmekte,
Helvanı pişirip, yerler hep kardeş.

Cenaze konuşur,miras payını,
Kalan malı yoklar,hep akrabası,
Düşünmez başına, gelen belayı,
Bir gün gel bakalım,derler hep kardeş.

Unuttuk biz hepten, Allah Kuranı,
Kalpler oldu demir daha da katı,
Kahve köşesinde,geçirdik vakti,
Boş zamanları da, sorarlar kardeş.

07.06.2012//Kırıkkale