O mutlu gününü
Bir telefon karartır
Yere yıkılır ağlarsın
Boşluk olur içinde
Evin içi insan dolu
Gözler birini arar
Ama o kişi
Yemyeşil tabutta yatar
O çığlıkların içinde
Yalnızca susarsın
Ama en büyük çığlığı
Sen içinde koparırsın.
Kayıt Tarihi : 23.12.2024 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
08.11.2024 Tarihinde arkadaşlarımla piknik yapacaktık.O sıralar babaannem çok hastaydı sürekli yoğun bakıma girip çıkardı. Piknik yapacağımız yere geldik. Fotoğraf çekiniyorduk o sırada telefonum çaldı açtığımda annem babaannemin vefat ettiğini söyledi oracıkta yere çöktüm çünkü çok düşkündüm ona oda bana adeta kanım dondu arkadaşlarım gelip bana yardım ettiler yanımda oldular sonrasında hemen eve gittik herkes ağlıyordu evin her bir köşesinde anılarımız vardı saatlerce ağladım asla durmadım saklan olduğunda babaannemin tabutu eve geldi cansız bedeni yatıyordu içinde ama hiç korkmadım çünkü benim korkum onu kaybetmekti zaten saatlerce başında oturdum sabaha kadar sabah selası verildiğinde tekrar ağlamaya başladım bu haftalarca sürdü aradan neredeyse 2 ay geçti ama ben her gece ağlıyorum böylede bir travmam oldu bu şiiri babaanneme armağan ediyorum mekanı cennet olsun💗🕊
TÜM YORUMLAR (1)