Faydası yok ağlayıp dövünsen de
Şu kimsesiz duran senin tabutun.
“Niye” diye sorma, kabahat sende
Ömrünce mey içip şarkı okudun.
Sus! Şikayet etme yattığın yerden!
Kimini topal, kimini kör saydın.
El atıp sökerdi tabutu yerden
Bir gün bir garibe el uzatsaydın.
Ne borç verirdin ne de borç alırdın...
Hasistin... derdin ki “Bu benim maaşım”
Tek odalı evde yalnız kalırdın...
Neticesi; yerde kaldı naaşın.
Hep derdim “Gülenler olacak sana”
Keserin sapın döndüğü gün bu gün.
Cesaretin varsa dönüp baksana
Hani kimin umurunda, kim üzgün?
Keser dedik sap dedik yine geldi gelenler...
“Olma keser haa! Hep bana hep bana,
Ol destere gibi” demiş erenler
Taksim yaparken “Bir sana bir bana”
Söylerken çok utanıyorum ama
Ananla anacak kalanlar seni!
Öbür yanda yapışsan da yakama
Nihayet senin de gördük enseni.
İlk kez duyacaksın bunu belki de
-Teşekkürler- ibret oldun bizlere.
Yaşayanlar anlatırken öyküde
Anlayana hikmet oldun sözlere...
Kayıt Tarihi : 14.6.2008 01:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!