cenin,
rahmindeki yalnızlık...
içinde leş kokusu cenin...
oysa doğacaktı
gözünün önünde,
sevgiyle...
artık gecikmiş bu doğum...
düşür haydi içindeki mezarı,
düşür ruhunun pis kokusunu,
ayaklarının arası kan revan...
minik cenin, ölü doğan..
Kayıt Tarihi : 12.4.2006 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!