Çemşit Ağa Şiiri - Rauf Bekiroğlu

Ey şaşkın!
görmez mısın,
Kafanı kaldır bak.
Cemşit ağa köyden gelmiş gördün mü?
Pınar gibi saf, yüreği ak pak,
Çıkınında dolu- dolu, kucak-kucak sevgi var,
Gülümseyen yüzünü, ışıldayan gözlerini gördün mü?
Ayağında çarıkları,
Üstünde yamalı urbası,
Sırtında nevale torbası,
Kapıda bekliyor at arabası.
Aldırma:
Fazilet bankasında milyarları var.
Gönül zengini o;
Gelirken kara fırından,
Taze köy ekmeği getirmiş gördün mü?

Kartal'a özenip, havalar da uçuyorsun,
Kaç defa çakıldın, un ufak oldun, Hayattan zerre kadar örnek almadın,.
Bir Cemşit ağa kadar olamadın.
Terazinin şirazesi buzulmuş,
Kibrini, kaprisini baskül tartmıyor.
Yüreğin kurum bağlamış bacaya benziyor,
Temizle artık, isli duman tütüyor.

Bir çuval inciri berbat ettin,
Battık ca, batıyorsun, hala tafra satıyorsun.
Hiç rahmet olup, bir kerecik yağdın mı?
Densizlik yapma kalk
Cemşit ağa gidiyor, kafanı kaldır bak.
İkinizde toprağın özünden geldiniz,
Toprağın özüne döneceksiniz.
Daha fazla geç kalmadan kalk,
Toprak cömerttir,
Durma sende toprağa bir sevgi tohumu at.

RAUF BEKİROĞLU 02.01.2021

.