Cemrem Şiiri - Yusuf Göral

Muştular var herkesin hayatın da,
Ben ise hep muzdaribim cemrem,
Şakramakta bülbül gülünün başucun da
Senle kalp ile dil kadar uzaktayız cemrem…
“
Ey buselerinde hayat bulduğum sitarem,
Sözleriyle yol aldığım, biricik emarem,
Özlemin, soluksuz ömrüme olur bir verem,
Şifam da, ilacım da, doktorumda sensin Cemrem…
“
Rahattır güle elbette bülbülün kanadı
Yakar aşığı maşuğunun mecalsiz ahdı
Lal olan nerden duysun bu feryadı,
Oysa sen benim en büyük çığlığımsın Cemrem.
“
Varlığı bana hayatı sevdiren can parem,
Derdime bin dert ekleyen yek çarem.
İzi olmayan, gönlümü acıtan yarem
Senin gülüşün bin ömre bedel Cemrem…
“
En sevdiğim mevsimdi bahar,
Kırlar çiçeklerle dolup dolup taşar,
Yürek buya artık hep kışı yaşar
Gelmeyen baharım eksilmeyen kışımsın cemrem
“
Başımda öyle bir dert var ki sorma
Ne tabip ne muallimlerde çare var amma
Derdi veren biliyor bizi korkma
Derdi verene de böyle derde de kurbanım cemrem…
“
Üzülmekte çare değil sevdaya,
İnsanda bir kere açılınca, bu yaraya
Tuz basan çok olur ara ara veya sırayla
Yaramdan da hoşum yârimden de cemrem
“
Yusuf’um biçareyim düştüm senin kuyuna,
Kuyu değil zindanına razıyım senin daha,
Çıkarma ne olur kuyu da zindan da hoş bana
Sultanlık kalsın, sen bana yetersin Cemrem
“
Üzerime çöken bir ağırlık var ne biliyorum…
Atsam özlüyorum, atmasam yanıyorum,
Nedense hep bir arada bir derede kalıyorum.
Ben hep seni özlüyor, sana yanıyorum Cemrem…
“
Kor oldu Aşkınla artık bu gönül harem,
Asırlardır yaşanır bu Aşk, hem de her dem.
Sen yaksan da beni katre katre gül tanem,
Didemlerin de yok olduğum sensin Cemrem…