Üşüyorum gecelerde
dost yüzlerinden yoksun
kanatlarım kopuk biliyorlar
gözlerinin güneşiyle yaşıyorum
kapılarının eşiğinde yüreğim
görmüyorlar duymuyorlar
dillerimiz mi değişti yoksa
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
