Cemreler Gibi Şiiri - Halil Yılmaz Hıtmiye

Bahar gelecek
Çaylar dereler cağıl cağıl
İnsanı sarhoş eden
Kıfir çiçekleri
Renk renk diz boyu
Doğa yezidi güzel
Kış uykusundan uyanacağız
Ve biz
Bütün nimetlerin anası
Toprağa düşen cemreler gibi
Başımız gövdemizden uzak
Çıkacağız düş yolculuğuna
Çobanyıldızı yoldaşımız
Hapishanelerde söylenen
İliklere işleyen gür yanık içli
Özgürlük türküleri
İmbat rüzgârları gibi
Hasretlim mahzun
Işık olup akacağız
Aydınlığa tutsak
En zifti, en kuytu koyaklara
Lakin
Düşmanın silahı sinsi
Biniti kancık
Kanlı kutsal
Kenan ili puslu
Anadolu belalı coğrafya
Kaygılar acılar onulmaz
Yokluğu yoksulluğu paylaşan
Halklar kardeşmiş
Kimin umurunda
Hüzünler sarmaş dolaş
Yazgılar gibi kalıcı
Huysuz aksi
Asi’nin kızı
Dephne gibi çekici
Dorukları süt beyaz gelinlikli
Vahşi hırçın
Çığlık çığlığa bu dağları
Ufuklarla kardeş
Halil İbrahim sofrası
Bu cömert ovaları
Aşk ve sevda taşan
Çayları, ırmakları
Yaşanılır ve kutsal kılan
Kertenkele sırtı nasırlı ellerimiz
Ekşi ekşi kokan
Boncuk boncuk terimiz
Nefesimiz