Bak, sonuna yaklaştık, haşin şubatın,
Açın kirli camları, perdeyi atın.
Şu durgun dünyaya biraz neşe katın,
Otağına cemre düştü tabiatın.
Saltanatı sallanmakta kara kışın,
Melodisi şenlendi daldaki kuşun,
Köpüklü su olun, yaylalardan taşın,
Dağına cemre düştü tabiatın.
Yorgunluktan perişan idi, dinlendi,
Kara idi, beyaz idi, yeşillendi,
Bildiğin taş idi, şimdi filizlendi,
Toprağına cemre düştü tabiatın.
Solgun benizlere pozitif kan geldi,
Kelebeklere, çiçeklere can geldi,
Hezeyan, hicran bitti; heyecan geldi,
Dudağına cemre düştü tabiatın…
Kayıt Tarihi : 24.6.2016 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirim, 17/02/2016 tarihide Elazığ'da yazılmıştır... 07/04/2018 tarihinde son halini almıştır...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!