Cemre Ol, Düş Yüreğime

Çok üşüyorum çok, baharım gecikti, her an bana kış
Çoktan leylaklar kurudu, yapraklar savruldu
Bende hiç bitmeyen dert, keder var
Birde çocukluğumda kalan
Acılar
Meçhulde kaldı o beklediğim
Aydınlık günler
Ben sevince, güneşe muhtacım
Hele bak hele! Dünyama
Kar yağıyor kar üstüne
Yaşam damarlarım buz tuttu
Soğuk içimi sardı
Ağıtlar eksilmiyor dilimden
Ben bitabım, tükeniyorum
Denizin kıyısında olsam da
Beni karşı kıyılara taşıyacak
Yelken paramparça, kırık
Yokluğuma bin kez düğüm atıldı
Ya cemre ol
Havaya
Suya
Toprağa
Yada yüreğime düş, çöz buzlarımı
Ya da acılarımın, çığlıklarımın gölgesinde bana vuslat ol

Şu içimde kopan boran-fırtına yağan kar hiç dinmiyor
Ne hırçın dalgalar, ne çağlayan nehir anlıyor beni
Nede karşı dağlar
Geçmiyor kış günlerim geçmiyor
İliklerim, yüreğim buz bağladı
Bu dünyada yeşermedi dallarım
Gelmedi beklediğim
Bahar
Dilediğim o ki, cemre ol düş
Şubat’a
Mart’a
Güllensin tüm cihan, güllensin tüm bahçeler
Nevroz’la gel, geç kalan Nisan, geç kalan Mayıs olmasın

Mehmet Çobanoğlu
22.02.2019
İstanbul