Bir yangının ev sahibiydi gözlerin
Ellerinde umuda kanatlanmış hüzünler
Kaçtığın limanlarda kendini güvertede unutup beklerken
Bir yağmurun talan bahçesiydi yüreğin
Bayram sabahına koşuşan çocukların
Çığlıkları vardı dağınık saçlarında
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta