Kül rengi şafaklara uyanıyordum
Gökler hüzün türküleri söylüyordu
Irmaklar bozbulanık...
Martılar avaz avaz suskundu
Çocuklar eve mahkum...
Yüreğimde serçeler uçmayı diliyordu
Gözlerim gözlerinden bir umut bekliyor
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta