Cemre Düşüm Şiiri - Dündar Sansur

Bedenimi karla kaplayan örtünün altında
Üşüyen ellerimi sana uzatırdım,
Ellerin uzaktı, kanayan sensizliğime
Çocuk gözlerineydi bendeki telaş,
Pençeleri beni boğuyordu gecenin
Tarih, yeni bir başlangıca gebe kalırken,
Yarım kalmış bir gülüştü gidişin
Noksan bir şiirdi şairin defterinde
Tehcir oldu yüreğim …
Kar ve buzullar arasında yanan
Bir lem’a ararken gözlerim.
Seni düşündü gözlerim, seni aradı
Ay ışığında ısınmak için…
Seni duydu, uğultuların arasında
Sevgiyle titreşen daüssıla sesini…
Asude gecelerde sessizleşirken dünya,
Sen böylesine ırak
Geceye inat, ben cemre düşümü özlüyordum
Karanlık kaplarken her yanı, yalnızlık çöker üstüme
Ketum gecelerle lal olur, gelen haber
Seni düşünür, ısınırım zira ki
Umut ışığımsın…