Cemre düşmez yüreğime Şiiri - Neşe Ersoy

değişir de şehir, gökyüzü hiç
her dem al yanak pembe düşten uzakta
gece koklaşır pencerelerde
her dem gece sevişir beni
alışmalarım titrer
tenim kutsanır dudaklarında
ellerim suç, ellerim kanıt
ellerim müebbetim

kızıl karlar yağar kanıma
ateşten narlar
binlerce eyvah kopar içimden
can bu! .. bir yürek, bir çıkmaz sokak
kim taşır hasreti koynunda böyle
kim yüreğini zincire vurup
girilmez yollarına düşer de
yasaklarına adanır, söyle kim? ..

büyük olurmuş devlerin aşkı
dev dediğin nedir ki senin
büyük olabilir mi yüreğimden
aşkı aşkımdan

yaşını sormuyorum gönül çağımın
sesini dinliyorum yalnız ve usul
bir su damlası bir karanfil gibi
kayıyor dudaklarımdan
vaktin dönülmezine esiyor rüzgâr
telâşım büyük şaşkınlığım daha da
bağ olur, bahar olur
gülleri açar da yüzümün
bir yüreğime düşmez cemre
cemre düşmez yüreğime

kimin bir tanesiydim, annemin mi
unuttum
ve şair dalgınlığı koydum adını

durulsun gökyüzüm
güneş utansın çıplaklığından
kısır döngüsünden kurtulsun vakit
körpe gülücükler sarsın yazgısını şehrimin
göğüm utanmasın yalnızlığımdan.