Cemre Şiiri - Ömer Dalman

'Cemre-memre nedir baba?
geç Allahaşkına böyle şeyleri!
bahar geliyorsa gelir dümdüz işte! ' derdim
umursamazdım ama
bu akşamüstü işten dönerken
eve yürüdüm ve olan oldu!

sanki Cemre benim kucağıma düşmüştü! ?

havadaki koku -daha da bir alıp, götürücü-
rüzgarın tenime dokunuşu daha bir yumuşak
yıldızların o akşamüstü parıltıları daha berrak
sanki gözgöze gelmek için
sarhoş etmek için beni
hepsi elbirliğiyle uğraşıyorlar! ..

sallana sallana eve vardım neyse ki.
şiir yazacağım
yazı yazacağım, maillerime bakacağım güya!
nerdeee? !
almışım kucağıma Cemre'yi
kolay mı öyle her planladığımı yapmam? !
öyle bir binmiş ki Cemre'nin ağırlığı üstüme
kolumu kıpırdatamaz olmuşum, haberim yok!

bu ne güzel gevşeme
bu ne sarhoşluk
bu ne keyif Allah'ım! ?

Peki Cemre:
büyük konuşmamayı
bilmeden konuşmamayı artık öğrenmem lazım.
şimdi bugün seninle ilk defa tanıştım.
kim bilir yarın daha kimlerle tanışacağım!

(Şubat 2006)