Cemre Şiiri - Mehmet Yardımcı

İlkbahar başında ısınırken doğa
Havaya düşen cemreyi gören
Toprak Ana’nın kızının yüreği sızlar
Aşkın ateşi düşer kalbine
Yukarıdan
Su mavisi gözlerin bakışına
Buğday sarısı saçların uçuşuna
Doğa berrağı tenin güzelliğine dayanamayan Cemre
Sarsılır efsanevi güzellik karşısında

Fazla duramaz boşlukta
Yedi gün ancak sabreder
Düştüğü suda bakınırken
Salar kendini deryaya
Mavinin albenisinde aşk denizinde bulur kendini
Toprak Ana’nın kızını hisseder yakınında
Bereketini saçıp deryaya
Aranır bir hafta
Çayda, derede, ırmakta
Yara bere içinde haşin bir sel ağzında
Düşer toprağa

El eder sanki doğa
Güzelliklerini sergilerken toprak ananın kızı
Börtü böcek karışır toprağa
Dik yamaçlar yeşerir
Hızır kültü bereket saçar Anadolu’ya
Cemre de şaşırır
Baharın gelişini müjdeleyen bu olaya

Üç cemre birden düşer mevsiminde
Sevdalı bağırlara