Cemre Şiiri - İlteriş Yılmaz

Sıcaklığın gönlümün cemresidir baharım,
Toprağıma suyuma ateş olup düştün sen...
Çiçek açtı seninle gazel yüklü diyarım,
Kıraç gönül ülkemde gül kokuşlu düştün sen...

Sorsalardı ruhuma, cenneti mi seni mi?..
Ahirette ömrümüz yasak elma yenimi;
Genç ömrüme tat veren sevda gibi tenimi
Ilık ılık okşayan rüzgârlara eştin sen...

Değer biçtim aşkına, sonsuz fiyat belledim,
Senden olan her şeyi âbıhayat belledim,
Ay parçası, güldüğün günü milat belledim,
Kirpiğinin ucuyla yüreğimi eştin sen...

Kıyamazdım bakmaya, dik başımı eğerdin,
Gözbebeğin dokunsa ta.. içime değerdin,
Bir ötüşün vardı ya.. dünyalara değerdin...
Deli gönlün dalında yuvalanmış kuştun sen...

Çoşup gelen sularda senin için bu taşkın,
İlteriş’in gönlünden kaybolmasın hiç aşkın.
İlk gördüğüm an gibi heyecanlı ve şaşkın,
O çocuksu halinle ne tatlı ne hoştun sen...

İlteriş YILMAZ

10 Nisan 2024
İnegöl