Ateş düştü can evime neyleyim
Ne pranga, ne zincir
Görünmez parmaklıklar arkasındayım
Söyleyemem mahkûmiyetimi...
Bilirsin ! Mahkûmiyetin gibi...
Eser umudun yeli bir takvim yaprağında
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta